یکی مانده به آخر

هیچوقت جرات اینو که بخوام اینجا رو فراموش کنم نداشتم ، اینجا بخشی از لحظات تکرار نشدنی زندگی منه. مظمئنم ، کاملا مطمئنم که دیگه هیچوقت نمیتونم تکرارش کنم. اینجا بخشی جدایی ناپذیر از منه که توی همه لحظاتم چه تلخ و چه شیرین مرورش می کنم. شاید برای کسایی که اینا رو میخونن فراتر از چند تا جمله نباشه ولی همین چند تا کلمه و چندتا جمله سرشار از عمق وجود منه. همه اینا همه احساسم و همه شیرین ترین لحظات اینجا رو تقدیم می کنم » به او که هرگز نبود … »

دیگه خیلی کم اینجا می نویسم و بیشتر می خوام یه گوشه دنج داشته باشم تا زندگیمو برای خودم شرح بدم. رهگذر زمانهای خلوت و تنهایی گوشه دنج منه.

(+)

401

اگه قرار بود توی این دنیا تبدیل به چیزی بشم تارهای سنتور یا سیمهای ویالون می شدم. اونوقت وقتی منو می نوازی تموم این جملات کج و معوج عاشقانه امو برات به صدا در میاوردم.

شاید تو هم عین من عاشق صدای سنتور و ویالون باشی.

پاییز ، من

امروز عکسی زیبا از پاییز گرفتم. جای تصویر تو  آنجا درست همانجا کنار آن درخت کهنسال رنگارنگ خالی بود. به خودم دلداری می دادم ، هی  از خودم سراغ سکوت دریا  و چشمهای تو را گرفتم از چرخش زیبای نسیم  از غروب های ولرم پاییز از تمام عاشقانه های دم غروب گفتم . با خودم تصورت می کردم ، با برگ چند رنگی که روی صورتت افتاده چقدر زیباتر به نظر می رسی ، دامنت پر از برگهای رنگارنگ شده ، وای باید موهای تاب خورده ات را در باد می دیدی ، باد می وزد هوای گلبرگهای آن گل را داشته باش.  نه!  صبر کن ، نکند  باد ِ حسود ِ پاییزی تو را هم با خود ببرد و جایت کنار آن درخت کهنسال خالی بماند … آن وقت یک دریا هوسهای پاییزی عاشقانه ، تکلیفشان چه میشود ؟

.

» کاش پاییز بی صدا بیاید و برود  ،

عاشق نشوم »

.



399

شعر که نمی گویم

وزن و قافیه داشته باشد

اگر شعر بگویم  «دوستت دارم»

قافیه اش می شود

» اما تو را ندارم »

.

398

هر چقدر هم که دور باشی

صورتت ،

افسون صورتت

تنها برای من است

من به نداشتن ِ داشته هایم عادت کرده ام

امروز باران هم  اگر نمی بارید

باز هم دلم برایت تنگ می شد .

…

تولدتان …

در درون من چیزی شبیه مردی خسته است … بی هیچ رویایی به خواب می رود بی هیچ آرزویی بیدار می شود . در درون من زنی همیشه می گرید ، گاه به گاهی عریان می شود و خودش را به حراج می گذارد. در درون من کودکی خجالتی به بازی هم سالانش خیره می شود و پسری نابالغ هم خوابه زنان چهل ساله می شود و هر روز حسرت عشق گل سرخ را می خورد.

در درون من رودی همیشه می خروشد پرنده ای همیشه اوج می گیرد ، جاده ای هیچوقت تمام نمیشود و صدای دلهره آور چیزی کسی همیشه از آنطرف ترها مرا صدا می زند …   در درون من صفحات ورق نخورده کتابی ست و مردی که همیشه می ترسد ، می ترسد از خواندن آن همه صفحات سفیدِ بی معنی . در درون من حرفهای نگفته همچون تاری به دورم تنیده می شود و مرا به خواب 100 سالگی تاریکی می برد. در درون من کودکی راه خانه اش را گم کرده … و مردی که همیشه می ترسد .

– هشتم شهریور ، تولدمه .

396

مردها هم حامله می شوند

مثل من

که از تو حامله ام

چیزی از تو

در وجودم

رهایم نمی کند .

395

بی تو

تمام شعرهای باران

رگباری بیش نیست

تو که باشی

معنی تک تک غزلهایش

باریدن ُ بوسیدن ُ رسیدن است

چیزی نگو

مثل آن پاییز چند سال پیش

دارد باران می بارد .

394

من روزی هزار بار

به تو خیانت می کنم ،

خواستم بدانی

هیچ چیز جای تو را نمی گیرد .

393

استخوانهایت

باید خیلی محکم باشند

وقتی تصور می کنم

در آغوشم می فشارمت .

392

تصور کن

چه تحول عظیمی میشد

اگر تو

معشوقه شاعران مشهور بودی .

391

تکرار نام تو

تنها شعر عاشقانه ایست

که هیچوقت از خواندنش خسته نمی شوم.